چقدر این شعر امین پور را دوس دارم.البته امشب اولین بار بود که این شعر را می خوندمش...شاید هم خیلی قبل خونده باشمش نمی دونم!
به هر حال امشب تصادفی دیدمش.ولی فوق العاده بود...حسابی لذت بردم ازش...عکس مناسب واسش پیدا نکردم.اما خود شعر کلی احساس را منتقل میکنه
در عوض اینجا 1 عکس از خود شاعر میذارم که تشکرم را برسونه.خلاصه این که کلی نمک گیر شدم...