این شعر مال مریم حیدرزاده است. دوست دارم شعرشو...
روزای خیلی طلایی یادته؟
روز ترس ِ از جدایی ، یادته؟
روز تمرین اشاره یادته؟
شب چیدن ستاره یادته؟
شعرای کتاب درسی یادته؟
یادته گفتی می ترسی ، یادته؟
عکسمون تو قاب عکسو ، یادته؟
بله ی بدون مکثو یادته؟
دستمون تو دست هم بود یادته؟
غصه هامون کم ِ کم بود ، یادته؟
چشم نازت مال من بود یادته؟
دیدن من غَدغَن بود یادته؟
روزگار قهر و آشتی یادته؟
هیج کسو جز من نداشتی ، یادته؟
رویاهای آسمونی ، یادته؟
قول دادی پیشم بمونی ، یادته؟
روزای بی غم و غصه یادته؟
ببینم اول قصه یادته؟
عصر ابراز علاقه یادته؟
خبر خوش کلاغه ، یادته
دست گرمت تو زمستون یادته؟
شونه ی من زیر بارون یادته؟
واسه خنده اجازه یادته؟
اونا که می گفتی رازه ؛ یادته؟
یادته فال های حافظ تو حیاط ؟
یادته قسم جون ِ شاخه نبات؟
گل سرخا رو نچیدیم یادته؟
یه روزی همو ندیدیم ؛ یادته؟
حرفامون سر صداقت یادته؟
تو ، توو مجازات خیانت ، یادته؟
پنهونی سر ِ قرارا ، یادته؟
تأخیرات توی بهارا یادته؟
گوش ندادیم به نصیحت ، یادته؟
گشتنت دنبال فرصت یادته؟
دستاتو میخوام بگیرم یادته؟
راستی تو ، بی تو می میرم یادته؟
دونه دادن به کبوتر یادته؟
خاطرات توی دفتر یادته؟
فال با نیت رسیدن یادته؟
طعم قهوه رو چشیدن یادته؟
واسه فال ، قهوه رو خوردن یادته؟
روزی صد بار بی تو مردن ، یادته؟
یادته دعا ، یادته دعای زیر طاقیا ؟
کنار بوته های عقاقیا ؟
زیر اون درخت گیلاس ، یادته؟
با دوتا شاخه گل یاس ؛ یادته؟
یادته گفتن راز ، به قاصدک ؟
یادته ، چه قدر به هم گفتیم ، « کمک » ؟
فکر ِ بودن توی قایق یادته؟
تو به من گفتی شقایق ، یادته؟
پیش هم بودیم نذاشتن ، یادته؟
اونا ما رو دوست نداشتن ، یادته؟
نامه ی بدون امضاء یادته؟
اسم مستعار ِ « رویا » ، یادته؟
طرح اون انگشتر من یادته؟
پاسخ ِ مختصر من یادته؟
فال حافظ شب یلدا ، یادته؟
اسممو گذاشتی « شیدا » یادته؟
چیزی خواستیم از خدامون یادته؟
مستجاب نشد دعامون ، یادته؟
چشممون زدن حسودا یادته؟
چشامون شد مثل رودا ، یادته؟
گفتی ما باید جدا شیم یادته؟
گفتی باید بی وفا شیم ، یادته؟
یه دفه ازم بریدی ؛ یادته؟
خط رو اسم من کشیدی ؛ یادته؟
گفتی عشق تو هوس بود یادته؟
گفتی خوب بود ، ولی بس بود یادته؟
حلقه من دست تو دیدم یادته؟
کُلی سرزنش شنیدم ؛ یادته؟
چشم من به چشمت افتاد یادته؟
کاری که دست دلم داد ؛ یادته؟
حالا اومدم همون جا وایسادم
که تقاضای تو رو جواب دادم
درآوردم از دسم انگشترو
جا گذاشتمش همونجا ، دفترو
اما قول دادم به قلبم و خدا
دیگه دل ندم به عشق آدما
حیف شعری که نوشتم یادته
شعر من بدم باشه ، زیادته. . .